Historia szkoły

O początkach szkoły na terenie Gminy Klonowa znajdujemy informacje w pracy zbiorowej „Szkice z dziejów sieradzkiego” Łódź PWN 1977 r. W okresie międzypowstaniowym w wykazie szkół elementarnych w roku 1838 i 1854 znajdujemy informacje o istnieniu szkół w Klonowej, Leliwie  i Owieczkach. Dowiadujemy się także, że od 1834 r. nauczycielem we wsi Leliwa był p. Stanisław Bielewski, były żołnierz. W 1857 r. w Leliwie właśnie zakończył swoje życie. W tabeli pt. „Stan  szkół początkowych w wybranych miejscowościach powiatu sieradzkiego w roku szkolnym 1906/1907  w Klonowej uczyła p. Teodora Makowska. Szkoła miała własny, wygodny budynek, wyposażony w podręczniki, książki, mapy, globusy, pomoce do matematyki i fizyki – wartość ogółem 124 ruble 33 kopiejki. Dzieci było ogółem 133, w tym 85 chłopców i 48 dziewcząt – wszyscy pochodzenia chłopskiego.

               W materiałach zebranych przez Muzeum Archeologiczne i Etnograficzne w Łodzi znajdujemy  informację, że w drugiej połowie XIX wieku istniała w Klonowej szkoła początkowa. Kolejne informacje podają, że w 1912 roku we wsi tej były dwie szkoły jednoklasowe – męska  i żeńska. W tym czasie do szkół chodziły przeważnie dzieci bogatych gospodarzy.

               Po odzyskaniu niepodległości na terenie gminy Klonowa działało 6 szkół powszechnych: w Klonowej,  Kuźnicy,  Grzybie, Leliwie,  Owieczkach i w Lipiczu.

               Szkoła Powszechna w Klonowej Hucie ( na podstawie kroniki szkolnej) powstała we wrześniu    1919 r. staraniem ks. Józefa Dalaka na gruncie 1-klasowej szkoły powszechnej i 4-klasowej szkoły średniej założonej również przez ks. J. Dalaka. W pierwszym roku zorganizowano 6 oddziałów, w których uczyło się 219 uczniów. Personel szkoły składał się z kierownika Gustawa Kownackiego z Kijowa oraz nauczycieli: Julii Wandy Kwaśnickiej, Walerii Zabłockiej, Anny Zabłockiej, Zofii Królińskiej, Juliana Polowego oraz ks. Józefa Dalaka jako nauczyciela religii. Od 1920 r. w szkole działa już 7 oddziałów z liczbą 256 uczniów. Kierownikiem zostaje p. Marian Sołhaj, który w 1924 r. zostaje przeniesiony do Sieradza, gdzie we wrześniu 1939 r. zostaje rozstrzelany przez Niemców. Jak nas informują zapisy kroniki w r. 1922 w szkole uczy się już 282 uczniów, a do oddziałów VI i VII uczęszczają dzieci z okolicznych gmin jak Lututów, Czajków i inne. W 1924 r. kierownikiem szkoły zostaje Julian Polowy , który pełni tę funkcję aż do wybuchu II wojny światowej. W tym roku do szkoły w Hucie wcielona zostaje 2-klasowa szkoła powszechna działająca w Klonowej obok kościoła, gdzie uczyły panie Tekla i Helena Chlewskie. Nauczyciele szkoły w tym czasie to: Waleria Polowa, Ludmiła Schwarzowa, Anna Juszczakowa, Stanisława Olczykówna, Aniela Przybylska, Tekla Chlewska, Helena Chlewska oraz jako nauczyciel nieetatowy – ks. J. Dalak. Szkoła składa się z 5 oddziałów zasadniczych i 5 równoległych. Razem 440 dzieci. W tym roku dzieci ze wszystkich szkół znajdujących sie na terenie gminy brały udział w sadzeniu drzew wokół cmentarza grzebalnego. W  1926 roku, po wielu latach starań, dochodzi do skutku umowa kupna budynku, w którym znajduje się szkoła od dotychczasowego właściciela Lajzera Bułki. Inicjatorem tej transakcji był ks. J. Dalak – prezes Dozoru Szkolnego tutejszej gminy. Dzięki niemu ostatecznie w dniu 3 stycznia 1927 r. w Kaliszu został zawarty akt rejentalny, mocą którego Lajzer Bułka sprzedaje dom wraz  z placem wynoszącym około 2 morgi ziemi za 6000 złotych i 1000 dolarów amerykańskich. Gotówką zapłacono 6000 zł oraz 100 dolarów, a pozostałe 900 dolarów ma być spłacane w ratach.   W kwietniu 1934 r. wszystkie szkoły na terenie gminy urządziły” Dzień Sportu”. Uroczystość rozpoczęła   msza święta, następnie wciągnięto flagę na maszt i odśpiewano hymn narodowy. W przerwach między ćwiczeniami przygrywała orkiestra. W drugiej części były tańce.  W czerwcu tegoż roku  w myśl polecenia władz szkolnych zorganizowano „Dzień tępienia chwastów” w  majątku Górka Klonowska, którego dzierżawcą był Franciszek Nowosielski. Dzień rozpoczął się pogadanką o znaczeniu chwastów w rolnictwie, o potrzebie ich tępienia i środkach walki z nimi. Następnie dzieci pracowały na polu obsianym burakami cukrowymi i pastewnymi oczyszczając je z łopuchy i ognichy. Po trzygodzinnej pracy dzierżawca zaprosił dzieci na poczęstunek.

               W styczniu 1939 roku został przy szkole w Klonowej otwarty kurs wieczorowy dla przedpoborowych. W kursie uczestniczyli między innymi wszyscy nauczyciele szkoły oraz 44 uczniów.  W dniu 1 września 1939 roku wybuchła wojna. Szkoła była nieczynna, ale już w połowie października zorganizowano pracę w szkole pod kierownictwem Juliana Polowego oraz nauczycielek Walerii Polowej i Anny Juszczak. Pracowali w bardzo trudnych warunkach gdyż budynek szkoły został spalony. Nauka odbywała się w dwóch klasach co drugi dzień. Oprócz dotychczasowych przedmiotów  wprowadzono język niemiecki. Dnia 13 grudnia 1939 r. Niemcy wysiedlili p. Juliana Polowego z żoną  i całą rodziną, Annę Juszczakową z rodziną oraz innych nauczycieli z terenu gminy  Klonowa do Nowego Sącza. Szkoła przestała istnieć jednak odbywało się nauczanie tajne. Z całym poświęceniem przez wszystkie lata wojny uczyła dzieci p. Helena Zabłocka.

               W dniu 21 stycznia 1945 roku gmina nasza została oswobodzona od wroga. W kilka dni potem p. Helena Zabłocka z pomocą wójta gminy zorganizowała szkołę powszechną. Naukę  rozpoczęto  w budynku szkolnym w Klonowej gdzie były tylko dwie klasy. W marcu przybył kierownik p. Stefan Jóźwiak, zatrudniono nauczycieli: Helenę Liskównę, Zabłocką Helenę, Marię Opalównę,  oraz    ks. Władysława Stachurę. W maju wróciła z wysiedlenia Anna Juszczakowa, która dołączyła do grona nauczycieli. Kolejni nauczyciele to Leśnik Franciszek, Kuraszko Wacław oraz Zenon Zieliński. Prowadzono również kurs dla dorosłych.  W roku 1948 kierownictwo szkoły objął Mieczysław Sałaciński dotychczasowy kierownik szkoły w Kuźnicy Błońskiej, zaś nauczycielami są: Anna Juszczak, Stanisława Grzegorek, Franciszek Leśnik, Zofia Smajkiewicz, Janina Stępień, Eleonora Zielińska. Kolejnym kierownikiem zostaje Franciszek Leśnik, który pełni tę funkcję do 1964 r. Nauczanie odbywa się w budynku szkoły cztery klasy, u p. Wilczyńskiego jedna klasa, u p. Leona Wolskiego -jedna klasa  i w budynku gminy – jedna klasa. W roku 1957 Prezydium Gromadzkiej Rady Narodowej, kierownictwo szkoły oraz Komitet Budowy Szkoły postanowili wspólnie oddać prywatnie do opracowania dokumentację techniczną na budowę nowej szkoły. W tym celu gromada opodatkowała się. Rodziny, które nie mają gospodarstw po 50 zł, te które mają gospodarstwa i jednego konia 100 zł, te które mają 2 konie 150 zł. Pod koniec września 1958 roku rozpoczęto budowę nowej szkoły  w Klonowej w pobliżu kościoła.  W dniu 7 listopada1960 roku zaczyna się przeprowadzać młodzież do nowego budynku szkoły, gdzie wreszcie w dużych i czystych salach może się uczyć. Budynek starej szkoły ma być wkrótce adaptowany na mieszkania dla nauczycieli. Rok 1964 przynosi zmiany  w personelu szkoły. Kierownikiem zostaje p. Stanisław Kolankowski, nauczyciele to: Janina Stępień, Stanisława Grzegorek, Franciszka Kolankowska, Eleonora Zielińksa, Maria Sikorska, Stanisława Pędziwiatr , pomocą koleżankom służy  długoletnia nauczycielka Anna Juszczak. Od września 1973 roku w Klonowej powstaje Gminna Zbiorcza Szkoła Podstawowa, której podlegają wszystkie szkoły z jej terenu z Gminnym Dyrektorem p. Aleksandrem Lewandowskim. W roku 1974 dyrektorem gminnym zostaje Andrzej Pająk, który pełni tę funkcję do roku 1982. Dyrektorami Szkoły Podstawowej są w tych latach p. Maria Kiełbaska, Irena Bednarek, Franciszka Kolankowska.  W 1976 r. do użytku zostaje oddana świetlica i stołówka w nowopowstałym budynku. Od 1977 roku dzieci z terenu gminy dowożone są już zakupionym autobusem szkolnym. Kolejnymi dyrektorami gminnymi byli:   Barbara Raducka, Andrzej Fita. W roku 1984 szkoły gminne zostały zlikwidowane.  Od roku 1984 do 1991 p. Stefan Bielecki pełni funkcję Inspektora Oświaty i Wychowania, który ma nadzór nad wszystkimi szkołami w gminie. Rok 1991 przynosi kolejne zmiany: p. Stefan Bielecki pełni funkcję dyrektora Szkoły Podstawowej w Klonowej aż do roku 1999 kiedy to wchodzi kolejna reforma oświaty powołująca do istnienia gimnazja. Dyrektorem Gimnazjum w Klonowej zostaje p. Stefan Bielecki, dyrektorem Szkoły Podstawowej zostaje p. Bogusława Kobyłt . 22 grudnia 1998 r. oddana do użytku zostaje sala gimnastyczną wraz nowym budynkiem dydaktycznym oraz nowoczesna kotłownia olejowa.  Od roku 2002/2003 Szkoła Podstawowa i Gimnazjum zostają połączone w Zespół Szkół , którego dyrektorem jest p. Bogusława Kobyłt.  Kadra pedagogiczna w tym czasie składa się z następujących nauczycieli: Grażyna Palusińska, Anna Mokros, Anna Pędziwiatr, Honorata Kotecka, Agata Kiełbaska, Aleksandra Wosińska, Dorota Adamiak, Wioleta Błaszczyk, Joanna Musialska, Dorota Pychyńska, Wacława Kawula, Urszula Golańska, Renata Sosin, Jadwiga Musialska, Anna Owczarek, Marzanna Świątek, Mariola Musialska, Grażyna Bartoszek, Stanisława Matławska, Justyna Słodowicz, ks. Kazimierz Kmieć, Paweł Goszczyński, Marek Bielecki, Krzysztof Ługowski, Bogdan Kolankowski. Od roku 2013 do Zespołu Szkół w Klonowej włączone zostaje Przedszkole Publiczne i dyrektorem zostaje p. Renata Więzowska.

               Początki Szkoły Powszechnej w Kuźnicy Błońskiej ( na podstawie kroniki szkolnej)sięgają roku 1917 kiedy to powstała 1 klasowa szkoła w Kuźnicy Błońskiej i później założona, z przerwami funkcjonująca 1 klasowa szkoła w Kuźnicy Zagrzebskiej. W roku 1917 w Kuźnicy Błońskiej uczył  p. Marian Spychalski. W 1918 r. uczyła p.Maria Tworkówna, następnie p. Michalski,  którego staraniem gromada Kuźnica Błońska kupiła dom w Salamonach i postawiła go na ziemi pokarczemnej w Kuźnicy Błońskiej przeznaczając  go na szkołę. W grudniu 1924 roku stanowisko nauczyciela  w Kuźnicy Błońskiej objął p. Mieczysław Sałaciński. W międzyczasie w 1 klasowej szkole w Kuźnicy Zagrzebskiej uczyły p. Stefania Lewtakowska i p. Zofia Turkówna. Jednoklasowe szkoły w Kuźnicy Błońskiej i Zagrzebskiej istniały do 1929 r. Pierwszego września 1929 r. jednoklasowe szkoły zostały skomasowane i powstała 4 klasowa Publiczna Szkoła Powszechna w Kuźnicy Błońskiej. Do obwodu szkoły włączono następujące wioski: Kuźnica Błońska, Zagrzebska, Kuźniczka, Klonówka, Czekaje, Lary, Urbany i Piła. Kierownikiem został p. Mieczysław Sałaciński. W okresie od 1929 do 1939 roku  w szkole uczyli następujący nauczyciele: Leon Jaroch, Wiktoria Pustówna, Janina Kosteczkówna, Irena Kłysówna, Olga Hołowińska, Stefan Krywiak, Maria Rychlikówna – Bukowska, Mieczysław Wolnicki, Eugenia Kubicka i Jan Puczyński. W roku 1935 staraniem szkoły Ochotnicza Straż Pożarna wybudowała Dom Strażaka ze sceną i salą do zabaw. W lutym 1939 r. Zarząd Gminny w Klonowej przystawił do budowy nowej szkoły, która została częściowo wykończona do wybuchu II wojny światowej. Po wybuchu wojny w dniu 13 grudnia zostali wywiezieni nauczyciele z Kuźnicy Błońskiej do powiatu nowosądeckiego. W czasie wojny cudem ocalała szkoła w Kuźnicy Błońskiej, choć Niemcy całkowicie zdewastowali urządzenie szkoły. Rozebrali i wywieźli część pieców kaflowych, wywieźli wszystkie deski przeznaczone na podłogi, drzwi i okna w mieszkaniach nauczycielskich, wywieźli  sprzęt szkolny, pomoce naukowe, zniszczyli bibliotekę  i wszystkie akta szkolne. Budynek szkoły ocalał prawdopodobnie dlatego, że Niemcy zamierzali w przyszłości scalić gminy Brąszewice i Klonową  i utworzyć z nich większą jednostkę administracyjną z siedzibą w budynku szkolnym w Kuźnicy Błońskiej. 24 marca 1945 roku wrócili z wysiedlenia: kierownik szkoły Mieczysław Sałaciński  i nauczycielka Eugenia Kubicka. Zakrzątnięto się natychmiast nad prowizorycznym remontem klas  i mieszkań dla nauczycieli i w dniu 26 marca 1945 roku przystąpiono do pracy szkolnej. Uruchomiono klasy Ia, Ib, II, III i IV.  Dzieci uczyły sie bez podręczników, na papierach zbieranych po okupantach i bez kredy do tablicy. Po uciążliwej trzymiesięcznej pracy zakończono rok szkolny i promowano do klasy wyższej 90% uczniów. Dla starszych osób prowadzono wieczorową szkołę powszechną dla dorosłych. W końcu 1945 r. wrócił z obozu w Austrii trzeci nauczyciel Eugeniusz Kubicki. W roku szkolnym 1945/46 zorganizowane zostały w szkole klasy przyśpieszone dla uczniów starszych.  W czasie wakacji Związek Byłych Więźniów Politycznych w Sieradzu zorganizował w szkole w Kuźnicy kolonie letnie dla 50 dzieci byłych więźniów politycznych. Rok następny przynosi zmiany w kadrze pedagogicznej: odchodzą nauczyciele Kubicki Eugeniusz, Kubicka Eugenia i Niechciał Roman, a na ich miejsce zostają zatrudnieni Pijankówna Zofia z Błót, Krzemińska Emilia z Kuźnicy Zagrzebskiej  i Pilarzowa Irena z Kuźnicy Błońskiej. W roku 1948 do szkoły w Klonowej przeniósł się dotychczasowy kierownik Mieczysław Sałaciński, a  jego miejsce zajmuje Emilia Krzemińska. W szkole w tym roku było 142 uczniów w sześciu klasach łączonych z powodu małej ilości kadry. Od roku szkolnego 1949/50 stanowisko kierownika szkoły obejmuje Władysław Bednarz, dotychczasowy kierownik szkoły w Grzybie, a rok później dołącza do grona p. Maria Bednarzowa organizując kółko taneczne, które zdobywa nagrody na licznych eliminacjach, także powiatowych i wojewódzkich. W miesiącach letnich nadal organizowane są kolonie letnie dla dzieci z Sieradza, Zduńskiej Woli  i Łodzi. W okresie od 5 X do 16 X 1960 r. w szkole trwały prace związane z instalacją elektryczną. Po zakończeniu prac przystąpiono do gruntownego remontu budynku szkolnego. W roku 1961 w szkole pracują: kierownik Bednarz Władysław, Maria Bednarz, Irena Pilarz, Bogumiła Rosiak  i Kazimierz Wągrowski. Szkoła liczy 121 uczniów w siedmiu klasach. W roku 1966 w szkole funkcjonuje 8 klas. Następuje kolejna zmiana nauczycieli – pracę podejmuje p. Stefan Bielecki . Rok następny przynosi zmianę kierownika szkoły,     p. Władysław Bednarz podejmuje pracę jako podinspektor szkolny w Wydziale Oświaty w Sieradzu. Stanowisko kierownika zajmuje p. Maria Bednarz i pełni tę funkcje do roku 1972. Dyrektorem szkoły zostaje wtedy p. Stanisław Janczak. W szkole pracuje p. Marianna Janczak, p. Maria Włodarczyk, p. Zdzisława Bielecka i p. Stefan Bielecki. Rok szkolny 1975/76 przynosi zmiany w szkole. W związku  z utworzeniem z Zbiorczej Szkoły Gminnej w Klonowej dzieci z klas V-VIII kontynuują naukę  w Klonowej. W Kuźnicy zostają kl. I-IV i ognisko przedszkolne dla dzieci 6-letnich. Pracują panie M. Janczak, Z. Bielecka i M. Włodarczyk. P. S. Janczak i S. Bielecki przechodzą do szkoły w Klonowej. Rok 1980 rozpoczął się 20 sierpnia. Wprowadzono niektóre wolne soboty. W tym roku wprowadzono dwutygodniowe ferie zimowe między semestrami. Od 1 września 1981 r. Szkoła Podstawowa   w Kuźnicy Błońskiej jest filią Szkoły Gminnej w Klonowej z 6 oddziałami z dyrektorem p. Stanisławem Janczakiem. Do szkoły przychodzi p. Teresa Wolniak. W związku z wprowadzeniem 13 grudnia stanu wojennego zostały zawieszone zajęcia dydaktyczne na okres tygodnia. W roku 1983 do pracy  w szkole przychodzi p. Grażyna Wrzosek i Genowefa Tądel,  w roku kolejnym p. Grażyna Bednarz  i Janina Żurawska ,w roku 1985 -p. Renata Magda, rok później p. Barbara Wysocka. W roku 1990/1991 do szkół wróciła nauka religii. Nauczycielem religii jest ksiądz Zbigniew Kwiatkowski. Rozpoczęła sie także nauka języka angielskiego. Dotychczasowy dyrektor p. Stanisław Janczak odchodzi na emeryturę . W roku szkolnym 1991/92 dyrektorem szkoły jest p. Grażyna Bednarz.   Od roku 1992/93 szkoła w Kuźnicy zostaje filią szkoły w Klonowej z kierownikiem p. Marianną Janczak. Dyrektorem szkoły w Klonowej jest p. Stefan Bielecki. W 1993 r. oddano do użytku centralne ogrzewanie. Prowadzona jest budowa sali gimnastycznej. Od r. 1993/94 kierownikiem szkoły zostaje p. Renata Więzowska. W dniu 6 październia 1994 r. oddano do użytku salęgimnastyczną. W dniu 18 czerwca odbyła sie piękna uroczystość Święto Rodziny , które na stałe weszło do kalendarza szkolnego. Rok szkolny 1999/2000 to kolejna reforma oświaty. Szkoła w Kuźnicy staje się pełną  6-letnią szkołą podstawową z dyrektorem p. Renatą Więzowską. Do grona dołączają p. Ewa Owczarek i p. Agnieszka Musialska, religii uczy ks. Kazimierz Kmieć. W roku 2003 szkoła w Kuźnicy otrzymała certyfikat” Szkoły z klasą”, a w roku 2008 Wojewódzki Certyfikat Szkoły Promującej Zdrowie. W dniu 1 czerwca2008 r. miało miejsce ważne wydarzenie dla szkóły i dla społeczeństwa – nadanie szkole imienia Janusza Korczaka. Uroczystość rozpoczęła się mszą św., następnie nastąpiło uroczyste nadanie imienia i odsłonięcie tablicy pamiątkowej. Na uroczystość zaproszono byłych nauczycieli  i uczniów szkoły, władze oraz wszystkich mieszkańców. Kolejne ważne wydarzenie dla szkoły  i środowiska, które odbyło się 18 stycznia 2010 r.  to sesja popularno- naukowa poświęcona                  65 rocznicy zamordowania więźniów Radogoszcza w tym 10 żołnierzy AK z placówki w Kuźnicy Błońskiej. W październiku 2012 r. w szkole w Kuźnicy miała miejsce wielka uroczystość 95-lecia szkoły w Kuźnicy Błońskiej. Zaś 28 czerwca 2013 r. nastąpiło zakończenie roku szkolnego i zlikwidowanie Szkoły Podstawowej w Kuźnicy Błońskiej. W szkole w ostatnich latach pracowali:  dyrektor – Renata Więzowska, Barbara Wysocka – nauczyciel przedszkola, nauczyciele szkoły: Aldona Sęczek, Żaneta Brzezowska, Karolina Trela, Agnieszka Strzała, Bogumiła Walasiak, Elzbieta Ostenda, Barbara Zadka, ks. Kazimierz Kmieć, pracownicy obsługi: Zdzisław Paś i Małgorzata Sowizdrzał.

               We wrześniu 1915 r. została otwarta 1- klasowa Publiczna Szkoła Powszechna w Lipiczu ( na podstawie kroniki szkolnej). Największe wysiłki na tym polu ponieśli Łukasz Jarzyna, Marcin Kałuziński, Tomczyk i Walenty Ługowski. Szkoła zorganizowana była w prywatnym budynku  p. Łukasza Jarzyny. Pierwszym nauczycielem szkoły był Julian Polowy z Ochędzyna. Liczba uczniów      w szkole wynosiła 45. Oprócz tego p. J. Polowy prowadził w Lipiczu kursy dokształcające dla dorosłych. w roku 1919 obowiązki nauczyciela i kierownika pełni p. Janina Ottówna z Sieradza, a w kolejnych latach Maria Margielówna, pani Bogusławska i pan Głażewski. Liczba uczniów waha się od 50 do 60. W latach 1929-1931 w szkole w Lipiczu pracował p. Jan Ewiak, który był także jednym  z głównych organizatorów Ochotniczej Straży Pożarnej w Lipiczu. W latach 1931-1934 nauczycielem w szkole był Mieczysław Wolnicki z Łodzi, który główna uwagę kierował na działalność polityczną  w Lipiczu. Był założycielem postępowego koła młodzieżowego „Wici” w Lipiczu. Zorganizowana młodzież urządzała wiele przedstawień, które wystawiano m.in. w Robaszewie, Niemojewie, Starcach. Organizowane były też zawody sportowe i masówki polityczne. Nauczyciel przeniesiony został  do szkoły w Kuźnicy, a wkrótce wobec szykan ze strony władz zrezygnował z pracy w zawodzie nauczycielskim. Kolejni nauczyciele to Klementyna Nowakowska, Eugenia Wołosówna, Hermina Obercówna, pani Matusiakowa. 11 listopada  1938 dzieci ze szkoły w Lipiczu po mszy św., która odbyła się w kościele w Klonowej,  udały sie furmankami na poświęcenie szkoły w Kuźnicy Błońskiej. Szkoła nawiązała także w tym roku kontakt ze szkoła w Grzybie.

               Po zakończeniu II wojny światowej w listopadzie 1946 r. rozpoczęto naukę w szkole. Pierwszym nauczycielem był Józef Drzazga z Lipicza. Szkoła w latach 1946-1949 mieściła się budynku prywatnym należącym do p. Franciszka Ługowskiego. Liczba uczniów waha się w granicach 40-50. W latach 1949-1954 obowiązki nauczyciela pełni Franciszek Olbiński z Owieczek. Organizuje on także kursy dokształcające i kursy dla analfabetów, które kończy znaczna liczba mieszkańców wsi Lipicze. Kolejni nauczyciele to Danuta Berent, Zofia Niciejewska, Domicela Agaciak, Alicja Bartoszek.  W styczniu 1959 r. dokonano wyboru komitetu budowy szkoły w Lipiczu. Przewodniczącym komitetu został Leon Musialski. W latach 1961 – 1964 nauczycielem szkoły jest p. Maria Pijanka, później Krawczyk. w roku 1964 nauczycielem szkoły zostaje Stefan Pawlik, który pełni tę funkcję do roku 1973. W dniu 13 grudnia 1967 r. z inicjatywy obecnego nauczyciela odbyło sie zebranie, na którym ponownie wybrano Komitet Budowy Szkoły w Lipiczu. W skład jego weszli: Józef Kluska – sołtys, Stefan Pawlik – nauczyciel, Bronisław Kusiak – radny GRN, Marian Mielczarek, Edward Kowalski, Marian Grzegorek, Stanisław Brzeziecki. Członkowie Komitetu zobowiązali się przepracować społecznie po 20 dniówek. Szkoła liczy wtedy 17 uczniów.  W styczniu 1968 r. wybrano nowy Komitet Budowy Szkoły. Wiosną zaczęto zwozić cegły, cement, papę i inne materiały na budowę szkoły. W sierpniu 1968 r. zostały zbudowane ściany zewnętrzne. W dniu 15 lutego 1972 r. nastąpił odbiór techniczny budynku szkoły. Od września 1973 r.   obowiązki nauczyciela pełni p. Wiesława Drzazga. W nowym budynku uczą się 3 klasy: II – 9 dzieci, III – 4 dzieci i IV-7 dzieci. W roku 1975 rok szkolny rozpoczął się 21 sierpnia. W Klonowej otwarto Zbiorczą Szkołę Gminną, a Szkoła Podstawowa w Lipiczu została jej filią. W Lipiczu uczą się 3 klasy: I, II i IV – łącznie 17 dzieci. Dzieci z klas V-VIII są dowożone do Klonowej. Rok szkolny 1977/1978 był ostatnim rokiem funkcjonowania Szkoły Podstawowej w Lipiczu.

               Szkoła Powszechna w Grzybie (na podstawie informacji zebranych przez p. Jana Leszczyńskiego) powstała w 1932 r. Była to szkoła 4-klasowa działająca w mieszkaniu prywatnym  p. Andrzeja Kurka. Uczęszczało do niej 32 uczniów z sołectwa Grzyb i miejscowości Bery. W latach 1962 – 1972 szkoła funkcjonowała w mieszkaniu państwa Jeziornych. Szkoła wyposażona była  w 4-osobowe ławki, wielkie liczydło, tablicę na stojaku. Pierwszą nauczycielką była  p. Sobolewska, następnie do września 1939 r. p. Jaroch, który  w 1943 r. został aresztowany i osadzony w Łodzi        na Radogoszczu. Tam też zginął. W 1946 r. reaktywowano szkołę, a  pierwszym nauczycielem był  p. Władysław Bednarz. Kolejni nauczyciele to p. Nogawka, p. Rychlik, p. Józef Pęczkowski, p. Franciszek Chwała, Edward Krzyżanowski. W 1958 r. zawiązano społeczny Komitet Budowy Szkoły w Grzybie, zakupiono działkę i cement na fundamenty. Do budowy jednak nie doszło przede wszystkim  z powodu małej ilości dzieci.

                Od 1965 r. nauczycielką została p. Wiesława Pędziwiatr – założycielka koła ZMW. Z jej inicjatywy powstał amatorski zespół teatralny. Uczyła do 1972 r. kiedy to szkoła została zlikwidowana, a uczniowie zostali przeniesieni do  szkoły w Leliwie. w latach 70-tych liczba uczniów w szkole wynosiła około 10, a na koniec jej istnienia tylko 6.

                W okresie międzywojennym w Szkole Podstawowej w Owieczkach ( na podstawie kroniki prowadzonej od  roku 1959 do 1973) do roku 1938 pracował p. Ważyński Antoni z żoną, do roku 1940 p.  Szczepański Felicjan z żoną, którzy również po okupacji  do roku 1947 pełnili swoje stanowiska. W roku 1948 w szkole pracował Lisek Arkadiusz. W 1951 r. w szkole pracowało już 4 nauczycieli.W roku 1957 pracowali Szuławy Halina, w zastępstwie za Marię Sikorską – Majchrzak Krystyna i KLuszczyński Jerzy. Kierownikiem był Lipa Leonard. Szkoła mieściła się w trzech budynkach prywatnych: Pszczaka Bolesława, Rosińskiego Tadeusza, Cabana Błażeja. W roku 1957 powstał Społeczny Komitet Budowy Szkoły w Owieczkach. Wyrąbano las na działce szkolnej i kowalskiej, sprzedano drewno i zakupiono maszyny do produkcji cegły. Najwięcej pracy i starań włożyli p. Jażdżyk Piotr – przewodniczący Komitetu Rodzicielskiego i Burzak Antoni. W marcu  1961 r. rozpoczęto budowę szkoły w Owieczkach z funduszy państwowych. Od września kierownikiem szkoły został Kłobus  Zdzisław. Nauczycielami są Maria Kiełbaska, Majchrzak Krystyna, Placha Zofia i Kłobus Teresa. W dniu 20grudnia 1961 r. odbył się uroczysty odbiór i przekazanie do użytku nowego budynku szkoły w Owieczkach. Naukę w nowej szkole rozpoczęto z wielką radością w dniu 8 stycznia 1962 r. Przy aktywnej pracy Komitetu Rodzicielskiego i wszystkich mieszkańców wsi wyrównany został teren boiska, wykopano studnię, zbudowano kuchnię w budynku gospodarczym, odrodzono częściowo teren szkoły siatką. Szkoła została wyposażona w część nowych sprzętów i pomoce naukowe. W szkole w tym czasie było 95 uczniów. W roku 1964 kierownikiem szkoły zostaje p. Aleksander Lewandowski. Na stanowiskach nauczycieli pracują: Helena Lewandowska, Aleksandrowicz Krystyna, Kiełbaska Maria Wyrwas Zofia. Rok 1966/1967 był pierwszym rokiem realizacji pełnej 8-klasowej szkoły podstawowej. Liczba uczniów w szkole w tym roku wynosi 100. W szkole pracuje 5 nauczycieli, klasy III i IV oraz V i VI są łączone. Z powodu braku jednej sali lekcje odbywają się na dwie zmiany. Rok 1971/1972 przynosi zmiany w szkole: do pracy przychodzi p. Elżbieta Sztajer (później  Musialska). Kosztem pokoju nauczycielskiego i jednego mieszkania nauczycielskiego uzyskano dwie dodatkowe klasy i nie ma klas łączonych. W szkole pracuje 6 nauczycieli. W roku 1973  w związku z powstaniem szkół gminnych p. Aleksander Lewandowski przechodzi na dyrektora gminnego do Klonowej, obowiązki dyrektora w Owieczkach pełni p. Helena Lewandowska. Zmniejsza się liczba nauczycieli i do szkoły wracają klasy łączone. Od roku szkolnego 1975/1976 do likwidacji szkoły w 1997 dyrektorem Szkoły w Owieczkach jest p. Elżbieta Musialska.

               Szkoła Podstawowa w Leliwie ( na podstawie informacji zebranych od byłej nauczycielki p. S. Matławskiej, byłej uczennicy p.B. Zadka oraz długoletnich mieszkańców wsi – Państwa Kłobusów)  przed druga wojną światową działała w drewnianym budynku obok dzisiejszej sali OSP. Uczyło się  w niej 5 klas. kierownikiem był p. Kieszczyński. W 1939 roku szkoła  została spalona przez Niemców. Po wojnie nauczanie odbywało się w domach prywatnych. Jednak wkrótce został sprowadzony  z Gdyni barak poniemiecki. Pociągiem został przewieziony do Czastar, a następnie wozami konnymi do Leliwy. W  czynie społecznym został złożony i przeznaczony na szkołę. Szkoła liczyła 7 klas, uczyło się około 150 uczniów. Kierownikiem szkoły w Leliwie po wojnie był p. J. Osman, a później  p. Kazimierz Pokora. W latach 50-tych w szkole w Leliwie uczyli nauczyciele: państwo Szczepańscy,  p. Nawrocka, p. Czyż, p. Kurp, p. Mielczarek, p. Krzyżanowski, p. Faltyński i p. Miłek.   W roku 1962 było w szkole 7 klas i około 100 uczniów. W tych latach w szkole uczyli p. Stanisława Błaszczyk ( później Matławska), Krystyna Kępa, Janina Pawlicka, Urszula Miernicka, Eugenia Kiełbaska, Eugenia Palma, Zofia Karpińska, Bożena Szlawska, Maria Górnik, Krystyna Piesyk, Honorata Turek, Władysław Klatka, Wiesława Luzińska. W roku 1963 zorganizowano w szkole kurs dla dorosłych. W latach 60-tych szkoła zaczęła się palić, ale została szczęśliwie ugaszona przez mieszkańców i pożar nie przyniósł większych  szkód.                                                                                                                                                               Po roku 1978 w Szkole w Leliwie zostało 6 klas, roczniki starsze dowożono do Klonowej. Szkoła w Leliwie została zamknięta w 1991. W ostatnich latach w szkole uczyły się  tylko klasy I-III.

Opracowała Renata Więzowska

Bibliografia:

– Materiały opublikowane w „Szkicach z dziejów Sieradzkiego”, PWN Łódź 1977,

– „Prace i Materiały Muzeum Archeologicznego i Etnograficznego w Łodzi”. Seria etnograficzna. Klonowa                       i okolice, powiat Sieradz, Łódź 1960

– Kronika Szkół w Klonowej, Kuźnicy Błońskiej, Lipiczu i Owieczkach

Skip to content